Oprac. Dorota Mrozowicz Grodzka
Ten tekst powstał w ramach projektu „Zdrowie psychiczne rodzica i opiekuna – wspieramy mamy, wspieramy tatów vol 1.” jako tekst wspierający uczestniczki spotkań grupy wsparcia dla mam w kryzysie zdrowia psychicznego oraz dzięki pracy społecznej Doroty Mrozowicz-Grodzkiej. Jednak zapraszamy wszystkich w potrzebie do lektury.
Czy myślałaś/myślałeś kiedyś o tym, by rozpocząć terapię?
Najtrudniej jest się na ten krok zdecydować. Wyjść ze strefy komfortu, przełamać wstyd, odważyć się na krok, który przez wielu uznawany jest jako fanaberia, niepotrzebne rozczulanie się nad sobą. Na szczęście, coraz więcej osób korzysta z porady psychoterapeutów, psychologów i psychiatrów. Te zawody są coraz bardziej popularne a gabinety psychoterapeutyczne wyrastają na mapach miast jak grzyby po deszczu. Jak wybrać odpowiedni gabinet? Wybór terapeuty to rzecz kluczowa. Musi to być ktoś, kto zdobędzie nasze zaufanie, kto posiada stosowne kompetencje. Można się pogubić w ilości nurtów terapeutycznych. Ten post ma przedstawić główne nurty, co może ułatwić wybór odpowiedniego specjalisty. Każdy terapeuta powinien móc jasno określić, który nurt wybrał jako narzędzie swojej pracy.
Psychoterapia poznawczo-behawioralna – dla tych, którzy podchodzą do życia zadaniowo, które mają konkretny problem do rozwiązania
Terapia nastawiona na konkretny cel. Polega na wybraniu problemu związanego z utrudniającym nam funkcjonowanie zachowaniem, przekonaniem, przyzwyczajeniem. Problem ten staje się podstawą do pracy terapeutycznej. Pacjent, jako samodzielny podmiot, dąży wraz z terapeutą do zmiany dysfunkcyjnych zachowań, przeświadczeń.
Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach – dla tych, którzy nie chcą skupiać się na przeszłości, analizowaniu problemu
Nurt ten skupia się na poszukiwaniu konkretnych rozwiązań oraz na zasobach pacjenta. Istotne jest, by klient poznał i rozwijał swoje mocne strony i poznawał sposoby (lub czerpał z doświadczenia) na wychodzenie z kryzysów. Nie analizujemy tu problemu, nie szukamy jego źródeł, a tylko szukamy najlepszego wyjścia. Podążamy metodą małych kroków, ale jeśli coś nie działa, rezygnujemy z tego. Terapia krótkoterminowa z jasno wyrażonym celem.
Psychoterapia humanistyczna - dla osób, które gotowe są na podążanie za swoim wnętrzem, których celem jest harmonia
W tym nurcie dąży się do pełnego odczuwania samego/samej siebie w „tu i teraz”. Pacjent jest ekspertem, który rozwija umiejętność skupiania się na teraźniejszości (na swoich myślach, emocjach, sygnałach płynących z ciała, doznaniach zmysłowych). Nie odpowiadamy tu na pytanie „dlaczego”, ale skupiamy się na tym „jak”. Kontakt z własnym „ja”, akceptacja emocji i myśli, a także świadomość, że druga osoba tak, jak my jest wolnym i niezależnym bytem, na której zachowanie nie mamy wpływu, jest w tym nurcie czynnikiem uzdrawiającym.
Psychoterapia psychodynamiczna – dla tych, którzy zmagają się z problemami w relacjach
W tym nurcie pracujemy na tym, co nieuświadomione i na przekonaniu, że na nasze obecne relacje z drugim człowiekiem mają wpływ relacje z przeszłości, szczególnie z dzieciństwa. W dzieciństwie bowiem tworzą się pewne ścieżki funkcjonowania interpersonalnego, które w sposób nieuświadomiony rzutują na to, co dzieje się w naszych teraźniejszych relacjach. Uświadomienie sobie tych wzorców i dążenie do pogłębiania znajomości samej/samego siebie poprawia nasze funkcjonowanie. Relacja z drugim człowiekiem jest w tym nurcie kluczowa.
Psychoterapia Gestalt – dla tych, którzy mają trudność w wyrażaniu swoich potrzeb
Odmiana nurtu humanistycznego. Kluczowe jest tu poszerzanie samoświadomości, która daje nam zrozumienie, wolność i pomaga w radzeniu sobie z przeciwnościami. Psychoterapeut(k)a pomaga nam się również pochylić nad naszymi potrzebami.
Psychoterapia psychoanalityczna – dla tych, którzy gotowi są na skok w siebie, głębokie poszukiwania w nieświadomości
Nurt nastawiony na długą i głęboką pracę. Bardzo istotna jest tu relacja z psychoterapeutą, ponieważ jest ona podstawą do analizy trudności w relacjach w ogóle. Pozwala dojść do źródeł tych trudności zaglądając w przeszłość i przyglądając się relacjom z najważniejszymi dla pacjenta osobami (szczególnie z rodzicami). W tym nurcie również dążymy do poznania siebie i sposobu funkcjonowania naszego umysłu.
Psychoterapia systemowa – dla tych, którzy chcieliby zadbać o swój system rodzinny
W tym nurcie wychodzi się z założenia, że każdy z nas jest częścią większej sieci zależności. Każdy, z kim jestem lub byłam w relacjach, może mieć wpływ na moją teraźniejszość, a jeśli jedna osoba z systemu jest w kryzysie, oznacza to, że cały system jest do uzdrowienia. Istotne jest jednak to, żeby znać swoje granice i często praca w tym nurcie skupia się na granicach poszczególnych członków sieci. Przyglądamy się również perspektywie drugiego człowieka, z którym współistniejemy w systemie. Zakłada również pracę z genogramem, czyli ze swego rodzaju drzewem genealogicznym, które obrazuje również relacje między członkami danej rodziny.
